M.M. Banning – Mimi voor intimi – heeft zich teruggetrokken op haar ommuurd landgoed in Bel Air, Los Angeles. Ze heeft als twintiger een bestseller geschreven, maar nu is ze blut. Door foute adviezen van een beleggingsadviseur zijn malafide bankiers er met haar fortuin vandoor gegaan. Voor het eerst sinds tijden moet ze een nieuw boek schrijven. En om ervoor te zorgen dat ze haar deadline haalt, stuurt haar redacteur, Isaac Vargas, een jonge assistente. Wanneer Alice Whitley aankomt, wordt ze direct aan het werk gezet. Naast het huishouden, moet ze ook op Frank passen, Mimi’s negenjarige zoon, die zich kleedt als een jarendertigfilmster, hoogbegaafd is en weinig vriendjes heeft. Dit is niet gemakkelijk aangezien Frank regelmatig voor problemen zorgt. Terwijl ze Frank beter leert kennen, vraagt ze zich af waar zijn vader is. Mimi probeert intussen achter gesloten deuren te schrijven, maar het wil niet vlotten. Aan Alice de moeilijke taak het vertrouwen van zoon en moeder te winnen, om zo te zorgen dat Mimi een goed boek kan afleveren…

‘Frank en wij’ is een hartverwarmende roman over een buitengewone moeder en zoon en over een jonge vrouw die hun leven wordt binnengezogen.

Alhoewel het nergens echt letterlijk gezegd wordt, merk je als lezer al gauw dat Frank autisme heeft. Zoals de titel al doet vermoeden staat hij in dit boek centraal. Het verhaal is geschreven vanuit Alice haar standpunt, zij moet al Franks streken en eigenheden doorstaan.
Want, wie met Frank wil omgaan, moet zich aan de regels houden. Deze krijgt Alice op dag een bij Frank en Mimi thuis dan ook meteen voorgeschoteld: “Regel een: het is verboden om Franks spullen aan te raken. Regel twee: het is verboden om Frank aan te raken.” Zeker in het begin laat Alice zich af en toe nog eens vangen en maakt een fout, met als resultaat dat Frank overstuur raakt, met zijn hoofd tegen harde voorwerpen aan gaat slaan, of stijf als een plank op de grond gaat liggen.
Alice heeft haar handen vol aan Frank. Maar steeds als ze denkt dat ze zijn vertrouwen heeft gewonnen, gebeurt er weer iets waaruit blijkt dat dat toch niet zo is. Dit zorgt vaak voor grappige situaties voor de lezer.

Naast de, soms wel grappig overkomende, beschrijvingen van Frank, maken we via Alice ook kennis met Mimi en de knappe Xander – klusjesman en pianoleraar – maar Alice vermoed dat hij misschien ook wel Franks vader is, waarom zou hij anders in het plaatje passen?
In het boek is Mimi heel bot en zelfs gemeen tegen Alice. Ik weet wel dat het de bedoeling van de schrijfster is om zo een karakter neer te pennen. Maar ik vond het toch echt jammer dat Mimi Alice zo behandelde. Alice deed namelijk haar uiterste best om alles in goede banen te leiden, en ze had echt haar handen vol met het passen op Frank. Als frequente babysitter zou ik het helemaal niet fijn vinden als ik na een vermoeiende dag met de kindjes bezig te zijn, uitgekafferd wordt door de ouders.

In de proloog krijg je al een klein voorproefje van de dramatische gebeurtenis die komen gaat. Het is goed dat deze proloog er is, want dat houdt de drive er een beetje in, je wil namelijk weten hoe het allemaal zo ver is kunnen komen. Anders zou het verhaal enkel bestaan uit Alice die de dagen met Frank probeert te overleven.

Erg fijn aan het verhaal is de bizarre feitenkennis van Frank, hij gebruikt de weetjes als schild tegen de ‘vreemde’ buitenwereld. Mijn favoriet: ‘Einstein droeg geen sokken’.
Wat het grappigste is aan Frank is de manier waarop niets voor hem verborgen kan blijven. Doorheen het boek blijkt bijvoorbeeld dat het notitieboekje dat Alice verstopt onder haar matras, de volledige inhoud van haar handtas of de scharen die – voor Franks veiligheid – verborgen werden eigenlijk helemaal niet verstopt zijn voor Frank. In de meest chaotische situaties laat Frank namelijk telkens weer vallen dat hij dat allemaal weet liggen – en dan op zo’n manier alsof het nooit voor hem verstopt is geweest.

‘Frank en wij’ is een feelgoodroman. Het is zeker een originele, boeiende roman die ontspannen wegleest en waarbij op het einde de meeste puzzelstukjes in elkaar vallen. Maar toch waren er verschillende momenten in het boek waarbij je bij elk van de personages toch medelijden krijgt.
Het is een mooi boek en heel beeldend geschreven. Toevallig paste het ook perfect bij de stageplaats (een school voor buitengewoon onderwijs) waar ik de afgelopen weken heb vertoefd.

Deze recensie is geschreven door Anna Coppieters, 21 jaar, student Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie aan de Universiteit van Gent.
Frank en wij/Julia Claiborne Johnson/Ambo|Anthos/2016/334 pag./ISBN 9789026333705
Oorspronkelijke titel: Be Frank With Me
Vertaling: Elise Kuip

No Comments

Post a Comment