Nog even en de winnaars van de Dioraphte Literatour Prijs 2017 worden bekend gemaakt. Heb je gestemd op jouw favoriet, maar nog niet alles gelezen? Dan zetten we hier de genomineerden nog even voor je op een rij. Een aantal van de boeken hebben we al gelezen, daarvan delen we onze leeservaringen natuurlijk graag. Sommige titels liggen nog op diverse hoge TBR-stapels te wachten op een nieuwe lezer. Van deze boeken vertellen we in een paar zinnen wat voor verhaal je mag verwachten.

Wij wachten inmiddels vol spanning op de uitslag. Wie zullen winnen? Stiekem hebben we bij De Leesfabriek natuurlijk onze eigen favorieten. We horen graag wie jullie als favoriet hebben genoteerd. Dus laat vooral op onze FB-pagina jullie reacties achter.

Veel leesplezier!

In de categorie Oorspronkelijk Nederlandstalig

    
Schuld – Walter van den Berg
Het leven in Amsterdam Nieuw-West is niet makkelijk voor de inwoners. En alsof het leven al niet zwaar genoeg is komt Zingende Ron uit de gevangenis. Dan blijkt maar weer eens dat niet alle schulden afgelost kunnen worden.

Ivanov – Hanne Bervoets
Deze roman gaat over goed en kwaad, ethiek in de wetenschap. Over jezelf vinden, over hunkeren naar liefde en vertrouwen. Het verhaal laat veel vraagtekens achter en zet je aan het denken over je eigen mening over goed en kwaad. – Gastblogger Anouk Snik

Mensen zonder uitstraling – Jente Posthuma
Tussen neus en lippen door meld ‘Ik’ de lezer dat ze psychiatrische hulp heeft gehad en dat haar moeder overleed aan kanker. Ellenlange, emotionele passages houdt ze daarbij bewust achter; haar verhaal hoeft geen tranentrekker te worden. En dat is precies wat Mensen zonder uitstraling zo krachtig maakt: hard, meedogenloos en zeker niet meelijwekkend. – Recensente Marloes Otten

De negen kamers – Peter Paul Rauwerda
De schrijfstijl van het boek is vlot, de illustraties passen bij het boek en verklappen niet te veel, waardoor er ook nog wat voor onze eigen verbeelding overblijft. Al met al een boek wat je eigenlijk pas weg kunt leggen wanneer je de laatste pagina gelezen hebt. – Recensent Irene

Weg – Jowi Schmitz
Anna loopt weg en krijgt een lift van een dwergin met rode klompjes. Dit zal zeker niet de laatste opmerkelijke persoon zijn die Anna tegenkomt op haar reis. Een reis die ze alleen maakt. Robin, die met haar zou reizen is omgekomen bij een ongeluk. Dat is de reden dat Anna op zoek gaat naar het geluk. Of ze dat vindt?!

In de categorie Vertaald

    

Nodig – Joelle Charbonneau
De begrippen ‘willen’ en ‘nodig hebben’, zetten mij al onmiddellijk aan het denken. We willen vaak zo veel, maar hebben we het wel allemaal nodig? Ik vond dit een goede start van het boek.
– Gastblogger Hanne Corstjens

De meisjes – Emma Cline
De verhaallijn van De meisjes is ongelooflijk indrukwekkend, het kroop onder mijn huid. Af en toe moest ik het boek even wegleggen omdat het teveel om te verwerken werd. Cline onthult al vrij in het begin wat er ongeveer gaat gebeuren maar dat zorgt er juist voor dat de spanning steeds hoger oploopt. Vooral de schrijfstijl van Cline zorgde dat het verhaal heel hard bij me binnen kwam; ze gebruikt veel onverwachte maar heel toepasselijke metaforen en trekt je mee in Evie’s gedachten. – recensente Laure Dijkstra

Een – Sarah Crossan
‘Een’ is een ontroerend verhaal, niet alleen over twee zussen die een lichaam en een leven delen, maar ook over de gevolgen voor de rest van de familie. Veel (young adult) boeken die als contemporary worden gepresenteerd volgen vaak alleen de hoofdpersoon en de belangrijkste bijrollen. Maar ‘Een’ brengt ook focus op wat de omstandigheden met de rest van het gezin doen.
– recensente Nicky Boesen

Steen, papier, schaar – Inés Garland
Alma en Marito zijn star crossed lovers in Buenos Aires in een tijd dat het politiek onrustig is in Argentinië. Zullen Alma en Marito hun ouders kunnen trotseren en zo ja, hoe zal de politieke situatie hun levens beïnvloeden. Deze roman is in Argentinië en Duitsland al uitgeroepen tot beste jeugdroman van het jaar.

Door het vuur – Jenny Valentine
En dat is net wat ik zo mooi vind aan de boeken van Valentine: wat op het eerste zicht vaak een gek verhaal lijkt waarbij ik me als lezer niet onmiddellijk kan identificeren met een personage, draait altijd uit op een zeer oprecht boek met heel menselijke karakters. – recensente Valerie Vaes

No Comments

Post a Comment