Marie Lu neemt ons mee naar een wereld die volledig in de ban in van een virtual reality-game. Het spel, Warcross, wordt bediend met een bril, NeuroLink, en werd uitgevonden door Hideo Tanaka. De grootste fan van Hideo moet wel het hoofdpersonage Emika zijn. Ze werd steeds meer geïntrigeerd door Warcross en alles wat met coderen te maken heeft. De 18-jarige Emika is een wees die het op haar eentje probeert te redden. Ze heeft echter financiële problemen en probeert wat bij te klussen als premiejager. Als ze bijna uit haar appartement gezet wordt neemt ze een gewaagde stap: ze besluit het wereldkampioenschap Warcross te hacken om een power-up te stelen en later te kunnen doorverkopen. Ze maakt hierbij echter een fout waardoor ze haar identiteit onthult voor de hele wereld. Onmiddellijk wordt ze gecontacteerd door Reizende Ster Hideo zelve. Hij vraagt haar naar Tokyo te komen – het epicentrum van de Warcross wereld – omdat hij een belangrijke taak voor haar heeft, in ruil voor een hoop geld.

Die taak blijft de rode draad doorheen het verhaal. Emika moet een hacker ontmaskeren die het Warcross-imperium ten val lijkt willen te brengen. Het enige wat ze over hem weet is dat hij zichzelf Zero noemt.

Natuurlijk zijn Emika, Hideo en Zero niet de enige personages. Eens in Tokyo komt Emika in het team van de Phoenix Riders terecht. Een team vol vrienden waar je echt op kan rekenen zal later blijken. Ik vind het mooi hoe Marie Lu ervoor gezorgd heeft dat Emika in deze spannende strijd telkens weer een thuisbasis en betrouwbare vrienden heeft om op terug te vallen. Elk van deze bijpersonages hebben stuk voor stuk potentie verder uit te groeien in deze trilogie.

Wat natuurlijk ook niet kan ontbreken is de romance die ontstaat tussen Emika en Hideo, elk met hun bijzonder verleden. Je zou kunnen denken ‘kan er nu echt geen YA boek passeren waarin geen liefdesrelaties aan bod komen’. Maar ik vond de scenes met de opbloeiende relatie tussen Emika en Hideo net een leuke ademruimte tussen alle actie.

Ik zou graag zeggen: ik herken me helemaal in het personage van Emika. We worden als lezer ook zo goed meegenomen in haar gedachten en leren haar helemaal kennen, in tegenstelling tot haar tegenspeler Hideo waar een zweem van mysterie en geheimen rond hangt. Maar jammer genoeg ben ik alles behalve goed met computers en programmeren. En wow, wat heeft die meid pit! Ik zou nooit zo ver gaan in de strijd om Zero op het spoor te komen.

Mag ik als laatste ook nog even de aandacht vestigen op de prachtige binnenzijde van de cover. Twee mooie illustraties van de hand van Marie Lu zelf. Maar ook in het verhaal zelf zet de auteur een knap staaltje worldbuilding neer. Door de NeuroLink leeft een groot deel van de bevolking steeds in een wereld die deels echt en deels virtueel is. De weergave van die overlays en de landschappen in de Warcross-game zijn spectaculair.

Je voelt het al aankomen. Warcross is een spannend scifi-verhaal zonder echt een thriller te zijn. Het is een heerlijke combinatie van veel actie, originaliteit, een vleugje romantiek, games, alle facetten die virtual reality met zich meebreng en is bijzonder meeslepend. Marie Lu hanteert een beeldende schrijfstijl met vlotte dialogen en levendige en gedetailleerde beschrijvingen zonder dat het ooit saai wordt. Bovendien eindigt het verhaal met een cliffhanger van jewelste.

De vele lovende reviews zijn dus ook meer dan terecht. Deze bestseller auteur van onder andere de serie Legend heeft er alvast een fan bij.

Warcross/Marie Lu/Vertaling: Lydia Meeder en Barbara Zuurbier/Best of YA|Van Goor/2017/292 pag./ISBN 9789000358892

Gastblogger: op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!

No Comments

Post a Comment