Wanneer Anna de dood van haar man op jonge leeftijd moet verwerken, verliest ze zichzelf helemaal in het leven van een ander. Ze wilt niemand meer zijn, en wilt niet meer herinnerd worden aan de pijnlijke kanten van haar eigen vroegere leven. Ze besluit ghostwriter te worden en haar leven te vergeten, tot ze ziek wordt en er een einde komt aan haar verhaal.

Het nabestaan van Anna Portier, geschreven door Judith Maassen, is een verhaal over verlies, en wat de weerslag hiervan is op iemands leven. Anna heeft twee mannen weten vertrekken uit haar leven: haar vader, door eigen keuze, en de liefde van haar leven, aan kanker. In het boek weergeeft de schrijfster op een duidelijke en herkenbare manier hoe het verlies iemands leven beïnvloed en hoe moeilijk het is om er mee om te gaan.

Anna verliest de man van wie ze enorm veel hield. Het stuk in het boek dat hierover gaat sleept je helemaal mee in dit tragisch gebeuren. Het is zeer erg en onbegrijpelijk hoe het moet voelen om dit mee te maken en je merkt ook aan het personage dat het een niet opvulbare leegte achterlaat. Het verhaal zet je aan het denken over je eigen leven en over de mensen die je graag ziet. De schrijfster weet het goed te verwoorden en laat Anna vertellen dat ze nu, na de dood van haar man, in het nabestaan leeft. Het is geen echt bestaan meer, maar iets wat volgt op de dood.

Ook het sterven zelf, het moeten loslaten van een eigen toekomst en heel het proces dat er bij komt kijken wordt op een mooie manier aangehaald. Anna heeft vastgesteld gekregen dat ze kanker heeft en nog drie tot vier maanden te gaan heeft voor het einde van haar leven aanklopt. Het weten dat je op korte tijd zult doodgaan doet iets met een mens en zo ook met het hoofdpersonage. Ze wilt niet meer verdwijnen in een ander zijn leven, ze denkt na over hoe het hare verlopen is wilt het opschrijven zodat er iets van haar achterblijft. Op pagina 187 lezen we: ‘Ik voel mij niet verdrietig, maar ik wil wel dat iemand om mij huilt.’. Wat goed aangehaald wordt is wanneer mensen weten dat ze zullen sterven dat ze zich er sneller bij neerleggen dan hun omgeving en dat ze eigenlijk gewoon zitten wachten tot de tijd daar is. Ik vond het echt positief dat het verhaal goed weergeeft hoe het in de werkelijkheid ook meestal is. De lezer kan er zich in vinden.

Wat enorm fijn is aan het boek is de humor die erin verwerkt zit. Het thema dat op zich zeer zwaar en deprimerend is wordt veel lichter gemaakt door de humor waardoor je je als lezer na het lezen van het boek niet slecht voelt. Het zorgt voor de nodige afwisseling. Verder is het eerder een ontspannend boek om te lezen. Het leest vlot omdat de materie niet te moeilijk is om te begrijpen en de hoofdstukken zijn kort en worden gevuld met een groot lettertype. Het boek zelf telt niet zo veel pagina’s waardoor het niet gaat vervelen en de schrijfster brengt een groot aantal mooie verwoordingen naar voren.

Om te concluderen vond ik het echt aangenaam om Het nabestaan van Anna Portier door Judith Maassen te lezen. Het las vlot, was serieuze kost maar toch door de humor niet de deprimerend. Echt een aanrader!

Deze recensie is geschreven door Suzanne Patteet, 21-jarige studente Financie- en Verzekeringswezen uit Wezemaal (België).

Het nabestaan van Anna Portier / Judtih Maassen / Em Querido’s Uitgeverij bv / 2019 / 223 blz. / ISBN: 9789021416670

No Comments

Post a Comment