“Dat wat in de schemering zwart leek, blijkt scharlakenrood, een schreeuwende kleur die in de loop van de ochtend verstomt tot donkerbruin. Haar geopende ogen, eerst nog glanzend, drogen dof.” Met een flitsend, symbolisch proloog leidt Sabine van den Berg haar Dingen die niet mogen in. De setting van de rest van het verhaal? Het Nederlandse platteland waar een boerengezin een thrillerachtig leven leidt. Dingen die niet mogen past in Van den Bergs schrijverstraditie. Waar eerdere romans psychologisch van aard...