Liegfdesverdriet van hoog niveau… Dit boek grijpt je bij de keel en laat je niet meer los voor je het uit hebt. Het onderwerp is controversieel, maar prachtig beschreven. En als alles voorbij lijkt te zijn is er nog een tweede deel in het boek, dat minstens zo mooi is. Maar het boek begint meteen al met een openingszin die ook na lezing maar door je hoofd blijft spoken… “De eerste keer dat ik mijn vader op zijn mond kuste was met Pasen.”

Dit boek is het hartverscheurende relaas van Susie die opgroeit zonder haar vader te kennen. Haar egoïstische moeder en haar oudere zus zijn alleen maar gericht op kortstondig geluk en hebben geen oog voor de intelligente Susie die schijnbaar moeiteloos door haar school heen rolt. Schijnbaar achteloos deelt Susie ons mee waarom ze haar vader niet mocht kennen, hoe ze haar eigen weg vindt op school en tussen de vriendjes van moeder en zus door laveert. Maar als ze plots een ingeving krijgt weet ze hem uiteindelijk te traceren: Jack, een lange knappe verschijning, die haar onmiddellijk biologeert, waarop ze … verliefd wordt, zó graag wil ze hem leren kennen. Wat volgt mag ik hier niet beschrijven. Vooruit, dan alleen maar dat het een prachtig , maar tragisch liefdesdrama is.

Voor het drama in het tweede deel worden al vroeg wat hints gegeven, maar ook hier weer verrast de auteur je. Dit keer door een sprong in tijd en plaats. “Huilend herhaal ik vandaag” is niet een omvangrijk boek, maar het is wel ‘af’. Het zou het bv. goed kunnen doen op de literatuurlijsten van het VO !!! Ik ben nu al nieuwsgierig naar meer van deze schrijfster. Ik ga denk ik maar eens op zoek naar interviews, wie is Anne Peile???