Ik heb onlangs een mooi boek gelezen: Een helle kreet van Siobhan Dowd, over Shell, een meisje van vijftien. Zij woont ergens op het platteland in Ierland en is verantwoordelijk voor de opvoeding van haar broertje en zusje. Haar vader wil  na de dood van Shells moeder zijn leven aan de Heer wijden. En aan de drank, waar hij het geld aan uitgeeft dat hij met collectes voor de kerk ophaalt. Shell wordt door de nieuwe pastoor Rose geraakt tot in haar ziel en vindt daarnaast troost bij een jongen uit haar klas. Die vertrekt echter naar Amerika, Shell blijkt zwanger, pastoor Rose neemt (gedwongen) afstand, haar vader komt nauwelijks het café nog uit en Shells dorpsgenoten houden afstand. Kortom: Shell staat er alleen voor. Dan wordt er in een grot een dode baby aangetroffen en wordt Shell gearresteerd. De politie weigert haar verhaal aan te horen, haar vader laat zich opsluiten en het wordt een landelijk schandaal. Maar dan blijkt dat Shell toch nog een paar mensen om zich heen te hebben die haar niet laten vallen.

Het  klinkt het wellicht als een weinig subtiele tranentrekker, maar je gaat als lezer met Shell mee: zij verandert van een naïef en dromerige kind in een vroeg volwassen vrouw, die zich weigert neer te leggen bij de situatie en de confrontatie aangaat. Geen vrolijk boek, de kaft is werkelijk grauw en onaantrekkelijk: toch heb ik het in één ruk uitgelezen, hoewel ik niets van religieuze rituelen moet hebben. Siobhan Dowd heeft Shell tot leven kunnen brengen, je ziet voor je hoe ze daar op een modderig stuk land iedere ochtend met haar broertje en zusje stenen rapen, zodat haar vader zijn eerste glas whisky kan nemen. Siobhan neemt je mee naar het platteland, waar de jeugd zich een beetje zelf moeten bezighouden, waar de mis op zondagmorgen een hoogtepunt van de week is en waar niemand zich met iemand anders hoort te bemoeien. Niet vrolijk, wel indringend: een aanrader!

Siobhan Dowd / Een helle kreet / vertaling Dineke Bijlsma / Uitgeverij van Gennep / 287 pag. / 2007 / ISBN 9789055158355

Deze boekbespreking is geschreven door Marjan Jordan, freelance redacteur