Twee mei, een datum die de leerlingen van Garvin High School zich zullen blijven herinneren. Nooit zullen ze kunnen vergeten wat er die dag gebeurde. Het was een nachtmerrie, de ergste nachtmerrie die je je maar kan bedenken. Vijf maanden geleden besliste Nick, Valerie’ s vriendje, een einde te maken aan het leven van enkele jaargenoten, een schietpartij in het midden van de aula van de school. Bij de schietpartij, die meteen na de eerste bel plaatsvond, zijn tenminste zes leerlingen omgekomen en verscheidene andere gewond geraakt. Valerie kon haar ogen niet geloven; háár Nick, die nu, zonder ook maar enige emotie in het wilde weg mensen neerknalt.

In een poging het moorden te doen stoppen, springt Valerie voor een klasgenoot en raakt zelf zwaargewond. Het had wel effect, Nick spaarde de overige leerlingen en beroofde zichzelf, in het midden van de aula, met een kogel van het leven.
Valerie heeft dan wel het leven van een klasgenoot gered , maar is zij zelf wel zo onschuldig? Diegenen die het bloedbad niet overleefd hebben staan allemaal op de lijst. Haar lijst; haar eigen Hate List. Een lijst die ze samen met Nick gemaakt had waarin alle dingen en namen van mensen staan die ze het hardst haten, de Hate List van Valerie en Nick.

Met een schotwond in haar been ligt ze in het ziekenhuis en wordt ze door een recherche ondervraagd. Hoe kan ze ervoor zorgen dat haar onschuld bewezen wordt? Valerie had de Hate List nooit zo serieus als Nick genomen. Voor haar was het neerschrijven van dingen die ze haatte, gewoon een manier om haar frustraties te verwerken, haar problemen thuis en de pesterijen op school. Alle pestkoppen stonden dus op de lijst, inclusief het meisje wiens leven Valerie gered heeft. Dit had ze van Nick nooit verwacht.

Nu, na een zomer van afzondering, zal Valerie haar onschuld bewijzen en weer gewoon naar school gaan. Met in haar geheugen de gedachtes aan Nick, de jongen waar ze nog steeds gevoelens voor heeft, haar vroegere vrienden die haar nu niet meer zien staan, het meisje dat ze destijds gered heeft en daarbovenop nog het geruzie thuis, moet Valerie opnieuw aan haar toekomst proberen te werken. Maar niet iedereen is even gelukkig dat Valerie nog levend rondloopt, er zijn er die haar nog steeds beschuldigen, zelfs na al de bewijzen van haar onschuld. Op een dag wordt Valerie bedreigd….

Jennifer Brown heeft de gebeurtenissen en het gebeuren binnen een school heel erg goed beschreven. Je zou jezelf er zelfs als leerling best wel kunnen plaatsen. De relaties in het boek zijn moeilijker te begrijpen aangezien ik meestal een veel andere mening had over bepaalde onderwerpen dan de personages in het boek. Je snapt wel wat ze bedoelen maar de meeste personen in het boek hebben slechts één, onveranderlijke mening over de schuld of onschuld van Valerie.

Wat ik nog het minste begreep was de mening van de ouders, ze steunen hun dochter Valerie helemaal niet. Als het wat beter gaat, vinden Valerie’s ouders het telkens weer nodig om Valerie zich weer slecht te laten voelen. Haar ouders trekken verschrikkelijke conclusies, naar mijn mening, en tonen ook niet veel empathie voor Valerie na de schietpartij. Hun reacties irriteerden me zelfs. Ik zou zelfs durven zeggen dat ik deze fictieve personages zou kunnen haten… Hate List is goed uitgewerkt qua karakters, net zoals de beschrijving van de manier hoe de personages met hun problemen omgaan. Ik zou wel liever wat meer over Nick’ s gedachten en gevoelens gelezen hebben, zodat je kon lezen wat hem zo stoorde aan zijn leven. Al bij al – na het boek lang uit te stellen- vond ik het een goed boek dat je zeker eens moet proberen te lezen. Een boek dat je aan het denken zet wat betreft pesten.

Deze recensie is geschreven door Lina Verluyten, 15 jaar, scholier aan het Pius X College in Tessenderloo
Hate List / Jennifer Brown / vertaling door Ernst Bergboer / Uitgeverij Callenbach / 2012 / 367 pag. / ISBN 9789026603983