De tweede man gaat over Robert Martin, een leraar Grieks en dichter. Hij erft miljoenen van zijn oudere broer Alexander, op wie hij zijn hele leven gewacht heeft. Ook laat Alexander hem een steen na. Om uit te vinden waarom hij de steen kreeg reist Robert af naar Rome en vervolgens naar Oxford. Hij komt er achter dat in de steen een oude brief aan Hefaiston, de geliefde van Alexander de Grote, verborgen zit. Robert probeert achter de context van de brief te komen en tegelijkertijd zijn eigen leven, waarin hij teveel geld en teveel tijd heeft, op de rails te krijgen. Hij reist daarvoor van Rome naar Dakar en naar Cyprus waar de geliefde van Alexander, Chaïm, en Alexanders vrienden met z’n zessen in een huis wonen.

De tweede man is het achtste boek van Doeschka Meijsing die begin 2012 overleed. Ze heeft voor haar werk onder andere de Multitatuliprijs en de AKO Literatuurprijs gewonnen. Het thema van het verhaal is het vinden van jezelf en de invloed die anderen op jou hebben. Ook speelt homoseksualiteit een grote rol. Het wordt duidelijk dat jezelf vinden soms zo moeilijk en confronterend is dat je er aan ten onder gaat. Het is niet meteen duidelijk dat het boek daarover gaat, maar het thema spreekt me wel heel erg aan.

Doeschka Meijsing heeft een hele fijne stijl om te lezen, ze gebruikt korte zinnen, veel beeldspraak en veel bijvoeglijke naamwoorden. Haar taalgebruik is heel beeldend, alles dat ze beschrijft zie ik voor me zoals zij het bedacht heeft. Dat betekent niet dat je eigen fantasie helemaal achterwege moet laten, maar wel dat ze heel goed over het verhaal in dit boek heeft nagedacht. Dat wordt ook duidelijk uit de informatie over de Dode Zee-rollen, Alexander de Grote en de vele citaten uit de wereldliteratuur die gebruikt worden.

Robert wordt een steeds melancholischer man waardoor de passages over zijn gedachtes steeds langer worden en dat is soms best moeilijk te lezen. Het verhaal kan heel lang duren en sommige momenten worden heel lang uitgerekt, toch is elk stuk in het boek belangrijk voor de verhaalloop omdat alles een connectie heeft met de open plekken die er zijn. Er wordt nergens over koetjes en kalfjes gesproken. Er zijn ook stukken die je het boek in trekken en zorgen dat je blijft lezen, dat had ik vooral bij de passages over Hefaiston en Alexander de Grote. De personages zijn allemaal heel interessant; Chaïm is onderdanig, Alexander is mysterieus en Robert weet zelf niet eens wat hij is. Het verhaal gaat over de Oudheid maar er zitten ook veel verwijzingen in naar de Bijbel en de Dode Zee-rollen.

Ik vond De tweede man een erg mooi boek omdat Doeschka Meijsing mooi vertelt over heel verschillende onderwerpen die allemaal wat met elkaar te maken blijken te hebben en verder omdat het verhaal erg veel diepte heeft. Er worden veel filosofische dingen verteld en veel geschiedenis, dat zorgt er wel voor dat je het boek niet zomaar uitleest. De tweede man is zeker alle moeite waard en maakt me erg nieuwsgierig naar het andere werk van Doeschka Meijsing.

Deze recensie is geschreven door Laure Dijkstra, 15 jaar, 4VWO, Etty Hillesum Lyceum, Deventer.
Doeschka Meijsing / De tweede man / Uitgeverij Querido / 2000 / 398 pag. / ISBN 9789021442815