De dag dat ik doodging is het verhaal over de strijd van een moeder voor haar ongeboren kind. Tania Bongers heeft een waargebeurd en inspirerend verhaal uitgebracht over een moeder die moet kiezen tussen het leven van haar ongeboren kind of van haarzelf. Of kan het toch allebei…?

Tania heeft alles wat haar hartje begeert: De liefste man op aarde, een gezonde en geliefde familie, een menigte aan vriendinnen en een leuke baan. Als haar man, Antonie, voorstelt om een kindje te krijgen, is ze in de wolken. De zwangerschap begint goed: alles lijkt volgens plan te gaan. Dan komt er slecht nieuws… Tania blijkt baarmoederhalskanker te hebben en de enige optie is volgens het ziekenhuis de keuze tussen het leven van haar kind en dat van haarzelf. Daar denkt Tania anders over. Alles heeft ze er voor over om haar kind en zichzelf in leven te houden. Na haar eigen heftige ervaring besloot Tania hier een boek over te schrijven, om aan iedereen te laten zien dat er meer oplossingen zijn dan alleen de beste. Het is mogelijk om te krijgen wat je wilt, als je er maar voor vecht !

‘Een van mijn grootste dromen was altijd om naar Kenia te gaan, daar de natuur en de wilde dieren te zien. De Kilimanjaro te beklimmen in Tanzania. Zal ik er ooit nog komen ? Toch vallen al mijn eerdere wensen volledig in het niet bij het enige wat ik nu voor ogen heb. Jou veilig op aarde brengen.’

De dag dat ik doodging heeft mij echt geraakt. Ik las het ‘s avonds, maar kon het niet opbrengen te stoppen en te gaan slapen. Bongers heeft een goede keuze gemaakt door het verhaal vanuit het ik-perspectief te schrijven. Zo ervaar je de hoop van moeder Tania echt zelf. Hoe uitzichtloos een situatie kan zijn, er zijn altijd oplossingen. De lezer wordt meegezogen door de sterke moedergevoelens van Tania en staat aan het eind van het boek ook geheel achter haar beslissing. Natuurlijk moet Tania voor haar baby vechten! De boodschap van dit boek is mooi en wordt ook duidelijk naar voren gebracht. Ook vind ik dat het heftige thema heel naturel, bijna op een luchtige manier wordt besproken, waardoor het boek geen tranentrekker is. Tania en haar man hebben namelijk allebei een andere mening als het gaat om wat ze moeten doen met de situatie. Antonie wilt graag dat Tania voor zichzelf kiest, maar Tania is vastbesloten en wilt haar kindje op de wereld zetten. De indrukwekkende dialogen die tussen de twee geliefdes plaatsvinden zijn op de een of andere manier toch met humor geschreven, waardoor je bijna vergeet dat ze praten over leven en dood. De hoofdstukken worden aangeduid met het aantal weken dat Tania zwanger is. Dat is nog een factor die ervoor zorgt dat je samen met haar naar de bevalling toeleeft.

Ik raad dit boek zeker aan voor alle meiden, alhoewel mannen door dit boek wel leren hoe de moedergevoelens van een vrouw in elkaar steken.

Deze recensie is geschreven voor Marije Tel, 16 jaar, VWO-leerlinge van het Pascal College in Zaandam
De dag dat ik doodging / Tania Borgers / Dutch Media – Mistral Uitgeverij / 2013 / 304 pag. / ISBN: 9789048818877

No Comments

Post a Comment