Vorig jaar is het eerste boek van Myrthe van der Meer uitgekomen, PAAZ. PAAZ kreeg geweldige recensies, overigens ook hier op De Leesfabriek, en wist snel een plekje tussen mijn favoriete boeken te veroveren. Ik was dan ook uiterst benieuwd naar het nieuwe boek van Van Der Meer, Kalf. In tegenstelling tot PAAZ is het tweede boek van van der Meer geen autobiografisch verhaal, maar fictie. Kalf gaat over Jurgen, een Nederlandse acteur van in de dertig. Jurgen maakt in dit boek een rondreis door Nederland met zijn opa Otto, die lijdt aan kanker en stervende is. Het is Otto’s laatste wens om plekken van zijn jeugd te bezoeken, voordat hij vredig kan sterven.

De relatie tussen opa en kleinzoon is echter geen normale opa-kleinzoonrelatie: beide mannen hebben een grote hekel aan elkaar. Otto is vele jaren geleden namelijk vertrokken naar de Verenigde Staten om hier een beroemd acteur te worden. Zijn vrouw, de oma van Jurgen, heeft Otto hierbij in de steek gelaten. Jurgen neemt dit Otto nog steeds kwalijk. Toch besluiten ze samen de rondreis te gaan maken, met zowel doodverwensingen als hilarische en ontroerende momenten over en weer.

Net als in PAAZ zijn ook hier de karakters sterk uitgewerkt. Het wordt voor de lezer direct duidelijk hoe de verschillende karakters in elkaar zitten. Ook de onderlinge relaties worden goed uitgewerkt en ontwikkelen zich gedurende het verhaal. De verhaallijnen zijn leuk en boeiend. De rondreis en de dialogen zorgen voor constante variatie. Toch heb je als lezer constant het gevoel dat er veel dingen zijn die niet gezegd worden. Er zijn geheimen, oud zeer en problemen waar geen van de karakters het over willen hebben met elkaar. Dit zorgt voor een constante onderliggende spanning wat het boek interessant houdt.

Toch wist Kalf mij minder te raken dan PAAZ. Ook al is ook dit boek goed geschreven, het mist de persoonlijke touch die in PAAZ wel zo duidelijk aanwezig is. Waarschijnlijk omdat Van Der Meer in dit boek heeft moeten verzinnen hoe mensen zich voelen en reageren op bepaalde situaties, vervalt ze soms in stereotype reacties. Zonde, maar blijkt geen onoverkomelijk probleem voor de lezer. Toch valt het op dat sommige aspecten te mooi om waar te zijn. Ik kon me als lezer niet los maken van het gevoel dat ik echt een verhaal aan het lezen was, en werd niet volledig meegesleept in het verhaal.

Dit neemt echter niet weg dat Kalf een leuk boek is om te lezen. Het is een vermakelijk boek dat je een lekker aantal uurtjes zal bezighouden. Hoewel Kalf niet kon voldoen aan mijn hoge verwachtingen na PAAZ, was het een goede eerste poging tot het schrijven van fictie van deze nog startende schrijfster. Hopelijk steekt de schrijfster wat op van deze ervaringen en wordt haar volgende fictie boek nog leuker!

Marion Poeste Thomas las en schreef al eerder een recensie over Kalf op De Leesfabriek. Lees hier haar visie over dit boek.

Deze recensie is geschreven door Sandra Bouten, masterstudent New Media and Digital Culture aan de Universiteit Utrecht, 21 jaar oud.
Kalf / Myrthe Van Der Meer / Uitgeverij The House of Books / 2013 / 320 pag. / ISBN 9789044342932