Mijn verwachtingen voor Davide Longo’s boek De verticale man lagen hoog. Ik had ergens de uitspraak gelezen: ‘Een bijzonder filmisch geschreven en spannend verhaal.’ Daar ga ik helemaal mee akkoord. Het boek is zo geschreven dat je niet veel weet over de toestand in Italië, iets wat ook veel in films gebruikt word. Dit maakte het een spannend boek. Toch vond ik het niet altijd zo vlot lezen aangezien er woorden in voorkwamen waar je dus nog niet van weet wat ze precies betekenen.

Het boek gaat over Leonardo, hij is 53 jaar oud en was vroeger een docent en schrijver. Door een affaire met een studente is hij echter gestopt met schrijven en is hij noodgedwongen ook gestopt als docent. Na het schandaal is hij terug naar het dorp verhuist waar hij vroeger woonde. Heel het land is in een slechte staat, in vele dorpen komen geen voorraden meer aan. Benzinestations die wel nog benzine verkopen hebben hekken geplaatst rond hun terrein en bewaken de ingangen met wapens. Er gebeuren ook veel plunderingen die soms gepaard gaan met moorden. Mensen verlaten hun huizen en proberen de afgesloten grenzen over te steken. Kortom, overal waar je kijkt zijn verlaten en vernielde huizen en heerst de chaos.

Leonardo heeft een dochter, Lucia, die bij zijn vrouw woont sinds het schandaal. Hierdoor heeft hij haar al 6 jaar niet meer gezien. Dit verandert wanneer zijn vrouw plots voor zijn deur verschijnt. Haar huidige man is verdwenen en ze wil hem zoeken. Ze vraagt of hij op hun dochter en haar stiefzoon wil letten. Leonardo ziet dit als de enige kans om wat tijd door te brengen met zijn dochter en stemt toe. Het is minder makkelijk als hij dacht want Alberto, de stiefzoon is een vreemde jongen en Lucia’s moeder komt niet terug. Bovendien worden ze overvallen waardoor ze veel geld kwijt zijn en noodgedwongen moeten verhuizen. Uiteindelijk besluit Leonardo dan toch de grens over te steken naar Zwitserland, maar dit gaat niet zoals gepland. Ze keren dan terug naar hun dorp en komen een oude vriend tegen. Uiteindelijk besluiten ze met hem een weg naar Frankrijk te zoeken.

Ik vond het boek zeer goed geschreven, toch kon ik er mijn aandacht niet goed bijhouden. Het is een dik boek en er zijn 6 delen, maar geen hoofdstukken. De structuur was mij niet helemaal duidelijk en dat is één van de redenen dat ik het moeilijk te lezen vond. Het verhaal zelf kwam m.i. ook iets te traag op gang, dat in combinatie met het feit dat je niet veel weet over heel de toestand in Italië zorgde ervoor dat het niet vlot las. Toch ben ik blijven lezen omdat het spannend was en je het einde gewoon moet weten. Voor mensen die houden van spanning en die graag veel lezen is dit boek ideaal. Mijn eindconclusie is dat het een ietwat vreemd boek was, zeer goed geschreven, maar je moet er voor zijn.

Deze recensie is geschreven door Hanne Hoydonckx, 16 jaar, scholier aan het Pius X College te Tessenderloo
De verticale man/ Davide Longo / vertaling door Pieter van der Drift / Uitgeverij De Geus/ 2013 / 448 pag. / ISBN: 9789044517972

Dennis Storm en Lize Korpershoek presenteren DJP-TV: afl. De verticale man

No Comments

Post a Comment