De zestienjarige Max Walker is een ‘golden boy’ : blond, gebruind, aantrekkelijk en atletisch. Hij is de ideale zoon en de populairste jongen op school; alle meisjes zitten achter hem aan. Zelfs met zijn jongere broertje kan hij het goed vinden. Maar Max heeft een geheim dat zijn familie voor de buitenwereld verborgen wil houden: hij is interseksueel – half meisje en half jongen. Wanneer hem iets verschrikkelijks overkomt, voelt Max zich voor het eerst in zijn leven een freak. Wie is hij?

Golden boy begint met het uiterst perfecte leventje van Max en zijn familie: twee hardwerkende ouders, een ietwat lastig, maart toch erg slimme en gevoelige jongste zoon en de immers perfecte Max. Max is geweldig, Max is altijd lief, Max is slim en Max is wonderbaarlijk knap.
Max heeft nooit een groot probleem gemaakt van zijn interseksualiteit. Hij hangt het ook niet aan de grote klok, maar heeft zichzelf nooit verloochend voor wat hij al dan wel (niet) is. Wanneer zijn leven echter compleet overhoop gegooid wordt door 1 persoon, begint Max te twijfelen aan zichzelf. Zijn o zo perfecte leventje begint deuken te vertonen en zonder het te willen sleurt Max de mensen die hij juist probeert te beschermen mee in zijn val.

Het boek komt ietwat traag op gang en daarom had ik tijdens het lezen van de eerste vijftig pagina’s toch wel mijn bedenkingen over zowel de diepgang als het tempo van het boek. Daarna komt het verhaal echter in een stroomversnelling terecht en een duidelijk action-reaction-patroon doet het boek wervelen van gevoelens en steeds meer drama.

Hoe ellendig het leven van Max echter ook wordt, het lijkt nooit gekunsteld en/of zwaar overdreven en je blijft medeleven voelen met wonderboy Max. Zelfs wanneer zijn eigen leven zo gevuld is met problemen, denkt hij nog steeds veel aan anderen, wat zowel positief als negatief is. Max evolueert duidelijk doorheen het boek en leert voor zichzelf opkomen. Het boek bevat een duidelijke les: als je niet voor je eigen belangen opkomt, zullen mensen je bewust en onbewust blijven kwetsen in het leven. Als je aan de andere kant je belangen probeert op te dringen aan anderen, zal het leven je ook onderuit halen. Er is geen definitie voor de perfecte mens; Max moet zelf het evenwicht vinden tussen wrok en vergevingsgezindheid, zichzelf en de anderen, jongen en meisje, niets en alles.

Max begint zijn eigen keuzes te maken. Omdat hij zijn ouders – om hen te beschermen – voorliegt over iets heel belangrijks, begint het perfecte gezinnetje uit elkaar te vallen. De schrijfster wil duidelijk maken dat niemand perfect is en een gezin dus ook niet. Hoe goed je ook je best doet, sommige kwalijke kantjes kunnen het soms overnemen en behoorlijk wat schade aanrichten, die je later niet ongedaan kan maken. Max wordt onnodig gekwetst door zijn familie en ziet ook in dat hij dat niet moet blijven pikken.

Golden Boy is een boek dat voor iedereen een les kan zijn. Een les over anders zijn en het accepteren, over groeien in liefde, groeien als persoon, groeien als gezin. Hoe hard het leven soms ook lijkt te zijn, er zijn altijd wel mensen die je blijven steunen, maar het genezingsproces begint bij jezelf. Pas vanaf het moment dat Max op zoek gaat naar zijn eigen wil en innerlijke stem, kan hij terugvechten.

Deze recensie is geschreven door Fran Verdeyen, 16 jaar, scholier aan het Humaniora Kindsheid Jesu in Kiewit/Hasselt
Golden boy / Abigail Tartellin / vertaling door Tineke Funhoff / Uitgeverij Luitingh Sijthoff / 384 pag. / ISBN 9789021808390

No Comments

Post a Comment