“‘Ik ga dood hè?’ Ze geeft geen antwoord. Esther Walraven slaat met Daan & Nadia qua thematiek geen nieuwe weg in. Toch weet ze van haar YA-debuut een succesnummer te maken. Met het verhaal over de aan kanker lijdende Daan laat ze de harten van menig Een Weeffout in onze sterren-fan sneller kloppen. Is de vergelijking met Greens bestseller terecht? Hoewel Daan & Nadia het niveau en de diepgang niet haalt, scoort Walraven met haar roman zeker wel een dikke voldoende!

Daan & Nadia begint in de winter. Na een optreden voelt Daan zich niet zo lekker, hij wordt opgenomen in het ziekenhuis. Waar in eerste instantie gedacht wordt aan dronkenschap, blijkt het later iets heel anders: hij heeft een hersentumor. Met deze opening toont Walraven ons de harde, soms schrijnende werkelijkheid: “ ‘Oké jongeman. Je wilt dus graag een nachtje in ons viersterrenhotel blijven?” Daan doorloopt vervolgens alle herkenbare processen: van ontkenning tot woede, van verdriet tot angst. Om beter te worden zal hij een zwaar medisch traject in moeten gaan. De lange saaie dagen in het ziekenhuis vallen hem zwaar, maar dan ontmoet hij Nadia.

Nadia komt in het ziekenhuis terecht wanneer ze heeft geprobeerd zichzelf van het leven te beroven. Daar ontmoet ze Daan en direct ontstaat een band. Al snel mag ze weer naar huis, maar haar thuissituatie is slecht: haar moeder geeft niet om haar, oom Ger heeft iets verschrikkelijks gedaan en haar vader is vaker weg dan thuis. Kan ze haar leven oppakken en het zonlicht weer zien?

Waar je Daan direct in je hart sluit, blijft Nadia lange tijd ongrijpbaar. Haar negatieve blik op de wereld, hoe begrijpelijk ook, zorgen in het begin voor een gevoel van afstand. Echter, door de boeiende verhaallijnen weet Walraven je al snel in het verhaal mee te nemen. Daarbij zet ze haar kennis als psychologe en haar kennis over het ziekenhuisleven goed in. Het noemen van je geboortedatum bij een behandeling, de slecht nieuwsgesprekken in het ziekenhuis, de vragen van de psychologe; alle details zorgen ervoor dat Daan & Nadia aannemelijk wordt.

Daarbij zorgt de boeiende, maar zeker heftige thematiek ervoor dat dit verhaal blijft hangen. Daan strijdt tegen kanker. Juist het feit dat hij volop in het leven staat – hij moet eindexamen doen, is een fanatiek sporter, speelt in een succesvolle band – maakt het verhaal schrijnend. Zijn aftakeling doet dan ook pijn. Nadia daarentegen vecht tegen iets anders. Geen fysieke ziekte, maar iets ongrijpbaars. Walraven kiest een interessant pad door zelfbeschadiging bespreekbaar te maken.

Echter, de uitwerking laat hier en daar te wensen over. Walraven maakt het contrast tussen de families van Daan en Nadia zó groot, dat het de factor ‘overdreven’ nadert. Daarbij legt ze de nadruk te expliciet op dit contrast: “Bij Daan thuis gaan ze volgens mij elke maand wel iets leuks doen met de familie.” De hele compositie van de roman staat in het teken van de familiebanden, mede oorzaak van diverse problemen in het boek. De openbaring van Nadia’s moeder ligt dan ook geheel in lijn der verwachtingen en Gers misstap zie je al van verre aankomen. Deze compositie ondersteunt de thematiek op mooie wijze, maar maakt het verhaal ook voorspelbaar en ontneemt Walraven de ruimte aandacht te besteden aan Daan en Nadia als mensen, waardoor ze dingen doen die niet altijd bij hun leeftijd passen: “Daan. Daan. (…) De hele rand van mijn schrift is volgeschreven met zijn naam.” Ook resulteert dit soms in onnatuurlijke gedachtegangen of formuleringen, waarbij de innerlijke monoloog kinderlijk lijkt: “Zo, mijn huiswerk voor Nederlands is af.”

Maar Daan & Nadia wordt gered door de boeiende thematiek en het meeslepende verhaal. Hoe sterker Nadia wordt, hoe zieker Daan blijkt te zijn: een schrijnend besef. Middels hartverscheurende opmerkingen komt Daan tot een dapper besluit. Een besluit dat door merg en been gaat. De laatste hoofdstukken van het boek bevatten niet alleen veel verdriet en pijn, maar ook kracht en overwinningen. Walraven ondersteunt dit met een opvallende, haast dichterlijke compositie in Daans hoofdstukken.

Daan & Nadia mag dan de diepgang van Een Weeffout In Onze Sterren missen, de herkenbaarheid van het verhaal is groot en maakt het boek tot een succes. Walraven zet haar kracht als psychologe en haar kennis van de wereld in om een mooi, meeslepend verhaal naar de lezer te brengen. Met Daan & Nadia belooft ze veel goeds voor de YA-wereld.

Deze recensie is geschreven door Marloes Otten. Docente Nederlands op een school in Meppel, waar ze les geeft aan leerlingen uit de onderbouw van de havo, de mavo en het vwo. Marloes is een echte boekenwurm: van Mulisch tot Hertmans, van Lewinsky tot Williams: je maakt haar met van alles blij.

Daan & Nadia / Esther Walraven / Uitgeverij Van Goor / 2016 / 268 pag. / ISBN 978 9000 346417