Ruth Rendell, bekend om haar vele misdaadromans, laat in Het buurmeisje een wat andere kant van zichzelf zien.

In plaats van direct met de deur in huis te vallen, neemt Ruth Rendell de tijd om je te laten wennen aan de setting van het verhaal. We begeven ons in het glooiende landschap van Loughton, Engeland, waar bejaarden rustig van hun oude dag genieten.

Nou ja, rustig… Erg rustig wordt het niet, zodra er door bouwvakkers een gruwelijke ontdekking wordt gedaan bij de bouw van een nieuw huis. Twee afgehakte handen, netjes in een doos gelegd en begraven in een netwerk van tunnels dat onder Loughton door loopt, om pas decennia later te worden gevonden.

Een groep ouderen, die vroeger als kind graag in deze tunnels speelden, zou hier misschien meer vanaf kunnen weten. Ze komen voor het eerst in 70 jaar weer bij elkaar voor een gesprek met politie-inspecteur Quell, die de eigenlijk allang verjaarde zaak op zich neemt. Vanaf dat moment raken de levens van deze ouderen voorgoed met die van elkaar verstrengeld en beginnen de personages steeds meer te twijfelen aan hun eigen verleden…

Als je een spannende thriller verwacht met het karakter van een whodunnit, zal dit boek misschien enigszins een teleurstelling zijn.
Ruth Rendell is in dit boek nauwelijks bezig met het oplossen van een moord, maar focust zich vooral op de groei van de vele personages.

Hoewel de spanning af en toe wat gemist wordt, biedt het psychologische aspect ook heel wat voordelen. Zo kijken we door de ogen van ouderen, wat voor ons jong volwassenen een best uniek inkijkje kan bieden in een leven dat nog ver voor ons ligt. Bestaat dit leven enkel uit sjaals breien, wandelingen maken achter de rollator en achter de geraniums zitten?

Welnee! De levens van de hoofdpersonages staan na de opgraving van de twee handen volledig op hun kop en langzaam maar zeker ontstaan er allerlei nieuwe spanningen tussen de oude vrienden. Ook bloeien er (her)nieuw(d)e vriendschappen op.

Het verhaal lijkt in het begin wat stroef op gang te komen, maar als je de personages eenmaal wat beter hebt leren kennen, leest het verhaal vrij makkelijk weg. Hoewel er nogal wat verschillende personen en perspectieven aan bod komen, ga je op de een of andere manier toch met ze meeleven. Rendells vlotte schrijfstijl draagt hier zeker aan bij.

Als lezer tast je totaal in het duister over waar het verhaal precies naartoe gaat. Zo weet Rendell je elke keer opnieuw te verrassen met een onverwachte plotwending.

Al met al is Het buurmeisje niet de thriller die je op het eerste gezicht zou verwachten. Ruth Rendell belicht in dit boek een heel andere kant van het misdaadgenre, namelijk de psychologische kant. Het is knap dat Rendell, ondanks de afwezigheid van echt spannende elementen, steeds de vaart in het verhaal weet te houden. Daarmee maakt ze het boek toch boeiend. Boeiend, maar niet bloedstollend.

Het buurmeisje | Ruth Rendell | A.W. Bruna Uitgevers | 2016 | 288 pag. | ISBN 9 789400 506 190

No Comments

Post a Comment