Alleen al vanwege de titel moest en zou ik dit boek lezen: Mr. Poppins. Ik werd ontzettend nieuwsgierig naar de inhoud van het boek en vroeg mezelf af waarom Palomas voor deze titel zou hebben gekozen. Vanwege de verwijzing naar de magische Mary Poppins hoopte ik op een kleurrijk en creatief verhaal. Ik werd niet teleurgesteld. Mr. Poppins draait om Guille. Hij zit op de basisschool in groep 4 en is nieuw op school. Hij wordt echter kort na zijn aankomst op school doorverwezen naar de schoolpsychologe vanwege zijn interesse (die bijna een obsessie is te noemen) in Mary Poppins. María, de schoolpsychologe, heeft direct het gevoel dat er iets niet klopt en doet haar uiterste best om dit raadsel op te lossen. Hoofdstuk na hoofdstuk krijgt ze meer inzicht in de situatie van Guille en komt ze erachter dat zijn interesse in Mary Poppins misschien meer is dan ze op het eerste gezicht lijkt.

Mr. Poppins is geschreven vanuit verschillende perspectieven, onder welke die van Guille, María, juf Sonia en Manuel Antúnez. Palomas heeft op succesvolle wijze per karakter een andere schrijfstijl gebruikt. Op deze manier hoef je maar een paar regels te lezen om te weten met welk personage je als lezer te maken hebt. Guilles hoofdstukken bijvoorbeeld worden gekenmerkt door een kinderlijke vertelstijl met zinnetjes als “En dat was het.” wanneer hij zijn verhaal afrond. Dit zorgt ervoor dat de personages steeds interessanter en echter worden. Soms, wanneer schrijvers een wisselend perspectief gebruiken, moet ik terugbladeren omdat het niet duidelijk voor me is vanuit wiens perspectief ik het verhaal beleef. Dat is met Mr. Poppins geen enkele keer nodig geweest.

Verder schrijft Palomas heel beeldend. Wanneer María Guille en zijn vader nakijkt na Guilles eerste afspraak bijvoorbeeld, vergelijkt Palomas de twee silhouetten met “een kleine sleepboot die een vermoeid, afgedreven schip weer naar de haven loodst”. Deze vergelijking veroorzaakte een brok in mijn keel omdat ik door Palomas een heel helder beeld had van de scène. Guille met zijn grote blauwe ogen die altijd vrolijk is maar dan toch dit beeld bij María oproept. Het maakte iets in me los (mijn moederinstinct denk ik), waardoor ik wilde blijven lezen om zo snel mogelijk te achterhalen wat er nou daadwerkelijk aan de hand is. Dit is maar één van de vele voorbeelden van beeldspraak die het boek rijk is. Zelf ben ik enorm fan van een dergelijke schrijfstijl vanwege de vele gevoelens en associaties die je als lezer ervaart tijdens het lezen.

Al met al vind ik het een prachtig verhaal. Op een ontroerende en soms zelfs spannende wijze weet Palomas moeilijke en gevoelige onderwerpen aan te snijden. Hij heeft personages geschapen waar je van gaat houden of waar je eerst argwanend tegenover staat maar uiteindelijk toch begrip voor ontwikkelt. Palomas’ pakkende vertelstijl in combinatie met de rustige bladspiegel zorgen ervoor dat je door het verhaal schiet. Ik heb het verhaal met plezier gelezen en raad het zeker aan!

Deze recensie is geschreven door Christa Laurens, 18 jaar, eerstejaars studente Antieke Wijsbegeerte, Universiteit Leiden

Mr. Poppins / Alejandro Palomas / vertaald door Lies Lavrijsen en Tine Poesen / Uitgeverij Van Halewyck / 2016 / 283 pag. / ISBN 9789461315311