One hundred years of solitude is een boek dat gaat over verschillende generaties van de Buendia familie en het dorp waarin zij wonen, Macondo. Het is echter niet zomaar een familiegeschiedenis, want een belangrijk element in dit boek is het magisch-realisme. De grens tussen werkelijkheid en fantasie is vaag en daarom is dit boek des te boeiender.

Dit is een van de weinige magisch-realistische boeken die ik gelezen heb en het heeft me ervan overtuigd dat ik verandering moet brengen in dit lage aantal. De menging van realiteit en het bovennatuurlijke is subtiel en roept constant de vraag op of het misschien een geestverschijning of hallucinatie is of dat het echt gebeurt (in het boek). Dit is een van de redenen waarom dit boek erg fascinerend is en je het niet zomaar weg kan leggen en vergeten.

Naast het magisch-realisme brengt ook de schrijfstijl een fijne atmosfeer met zich mee, tijdens het lezen van dit boek kreeg ik een ’s zomers gevoel wat er voor zorgde dat ik elke keer maar al te graag terug wilde keren naar Macando. Overigens is het niet zo dat het boek zelf vrolijk is en daardoor ‘s zomers, er worden namelijk behoorlijk wat gruwelen beschreven waardoor eerder de rillingen over je rug zouden lopen.

Dat is dan ook meteen een punt waar ik wat twijfels over heb, af en toe zijn dingen erg graphic beschreven en soms vraag ik me af of dit nog een doel dient. Aan de andere kant zorgt het er wel voor dat de lezer niet makkelijk weg kan kijken en gedwongen is na te denken over de misstanden die plaatsvinden in Macando.

Dit is geen boek dat je op moet pakken als je niet je volle aandacht erbij kan houden, want de verschillende personages dragen vaak dezelfde of deels dezelfde naam vanwege hun familierelaties. Dit zorgt ervoor dat het af en toe wat lastig is om het verhaal te volgen en daar komt nog eens bij dat het boek niet in chronologische volgorde verteld is. Dit heeft echter ook als gevolg dat het boek nog een extra laag mysterie krijgt en het einde maakte voor mij de gekozen vorm van de niet-chronologische vertelling duidelijk. Het einde is namelijk een prachtige afsluiter voor dit boek, het verbaast en laat puzzelstukjes op hun plek vallen.

Als je op zoek bent naar een fascinerend boek, een keertje magisch-realisme wil uitproberen en niet meer losgelaten wil worden, dan raad ik zeker aan One hundred years of solitude (of de vertaling Honderd jaar eenzaamheid, binnenkort verschijnt een nieuwe editie bij uitgeverij Meulenhoff) een kans te geven. Mijn volgende Gabriel García Márquez ligt in ieder geval al klaar…

One hundred years of solitude / Gabriel García Márquez/ Uitgeverij Penguin/ 2014/ 432 blz./ ISBN: 9780241971826