Katja Ouwehand werkt als redacteur voor uitgeverij Vreugdenhil. De uitgeverij gaat er langzaam op achteruit, aangezien steeds minder en minder mensen boeken lezen. Hierdoor heeft uitgeverij Vreugdenhil nood aan een nieuwe bestseller en Katja Ouwehand heeft de kans om daarvoor te zorgen. Winter is de laatste auteur van ‘de grote vier’, een groep van vier zeer goede schrijvers uit de Nederlandse literatuur van de 20ste eeuw. Hij is bijna aan zijn einde en het wordt dus tijd voor het schrijven van zijn memoires. Deze zullen worden gepubliceerd door uitgeverij Vreugdenhil en zijn dan ook de kans bij uitstek voor een bestseller. De verantwoordelijkheid om de memoires van Winter te publiceren ligt bij Katja Ouwehand, waardoor ze de laatste hoop is van de uitgeverij. Winter werd meer dan 90 jaar geleden geboren in Hankerveen, een klein dorpje waar hij nu een “schrijfhutje” heeft om aan zijn memoires te werken. Wanneer Katja Winter echter een keer bezoekt in Hankerveen, merkt ze meteen dat de auteur er slecht aan toe is. In samenwerking met de huisarts van Winter probeert Katja de auteur terug aan het schrijven te krijgen, om alsnog de memoires van de auteur te kunnen publiceren en de uitgeverij te redden. Bij dit alles komt Katja ook nog terug in contact met Melchior, een vroegere medestudent filosofie, en met haar ex-man en diens huidige vriendin. Hierdoor worstelt ze niet alleen met Winters’ memoires, maar ook met zichzelf, met haar verleden en met andere vreemde gebeurtenissen.

Bij het zien van de titel en de cover van het boek verwachtte ik eerst een soort geschiedenisroman, over een koude tijd in een ver verleden, zich afspelend in Amerika. Aangezien ik een dergelijk verhaal wel wilde lezen, las ik de achterflap van het boek. Zo kwam ik erachter dat het boek dus helemaal niet ging over een koude winter in de Amerikaanse geschiedenis, maar over een auteur genaamd Winter. Ook dit maakte de cover van het boek heel wat duidelijker, aangezien het een bureaulamp toont. Toen ik begon met het lezen van het boek, was ik meteen geïnteresseerd in de rest van het verhaal. Ik vond de opbouw van het boek dan ook sterker en sterker naarmate ik verder las, met steeds meer ideeën in het hoofd van Katja en steeds meer gebeurtenissen. Dit maakte het soms best verwarrend om de verhaallijn te kunnen blijven volgen. Dat zette me dan ook aan het denken over het verhaal, dat al ongeveer twee weken na het lezen van het boek nog steeds in mijn hoofd ronddwaalt. Wat taal en zinsbouw betreft las het boek zeer aangenaam, waardoor het ideaal was om er rustig een paar hoofdstukken uit te lezen voor het slapengaan. Hoewel ik het boek niet direct op mijn “must-read” lijst zou zetten, raad ik het wel aan als boek om te lezen op de trein, of om mee tot rust te komen op een vrije dag. Het boek verdient voor mij zeker een score van drie op vijf sterren.

Winter in Amerika/Rob van Essen/Uitgeverij Atlas Contact/2017/224 blz./ISBN: 9789025450922

Ik ben Hans, student Social Sciences aan het VUB. Ik hou van creativiteit in literatuur en van onrealistische gebeurtenissen die zich in onze wereld afspelen. Maar ik sta open voor elk boek, want los van genre of eerste indruk kan een verhaal geweldig zijn.

No Comments

Post a Comment