Er was eens…

… een vrouw die op een dag naar de Rode Bergen in het land Ayra reisde om een middel te zoeken dat haar zieke moeder kon genezen. Ze krijgt het medicijn van tovenares Alma, die een Wyndrygem is. Deze Wyndrygem worden alleen ‘geboren’ wanneer slechte, duistere magie te veel macht krijgt. Alma ziet in een visioen dat de zoon die deze vrouw ooit zal krijgen, de redding voor Ayra zal zijn. En de naam van deze jongen is …. Daigho. Beetje bij beetje verandert het leven van de bewoners van Ayra. Vroeger was er alleen de angst voor de Guhlrid, een soort van vleermuisachtige monsters, die mensen zonder reden aanvielen en vermoordden. Tegenwoordig valt er beetje bij beetje een mysterieuze duisternis over het land. En dan verandert Daigho op 17-jarige leeftijd in een Guhlrid en moet vluchten naar een andere wereld, de Aarde.

Wat een bijzonder en ook flink boek! Toch heb ik me geen moment verveeld bij het lezen van de ruim 500 bladzijden. Het is niet zo dat het een heel erg spannend verhaal is, net als bij thrillers. Maar het maakt je als lezer wel erg nieuwsgierig om te weten te komen hoe het verder gaat met bepaalde personages. En juist als je hoopt dat zo’n verhaallijn verder gaat, kom je weer ergens anders in het magische verhaal terecht en dat is precies waar je eigenlijk ook weer meer van wilde weten. De hoofdstukken zijn dan ook goed verdeeld over de diverse verhaallijnen. Het zijn in detail beschreven personages met namen die overeenkomen met de stijl van Ayra en daardoor nog meer tot leven worden gebracht. Het hele verhaal klopt gewoon!

De wereld Ayra met haar bosfeeën, magische wezens en prachtige natuur wordt heel precies beschreven. Zelf beeldde ik het in als de attractie ‘Droomvlucht’ zoals deze in de Efteling te zien is. Alles is mooi en iedereen heeft het er naar zijn zin. Wanneer Daigho dan plotseling uit deze vertrouwde omgeving weggerukt wordt en als 17-jarige op Aarde terecht komt, is dit voor hem een hele schok. Wat wij als gewoon zien, wordt door de ogen van Daigho natuurlijk als heel vreemd ervaren.
De aardse wereld en Ayra verschillen op bepaalde punten enorm, op andere verschillen ze niet zo veel. Er wordt in beide werelden getreiterd en gepest, maar waar het in Ayra te wijten valt aan de duistere krachten, vraag ik mij af of dat op Aarde ook daaraan valt toe te rekenen. Mooi om te lezen dat elk personage in het verhaal wel een bepaalde ontwikkeling doormaakt en uiteindelijk accepteert hoe hij/zij is.

Je moet als schrijfster wel over heel veel fantasie beschikken om dit verhaal zo beeldend te vertellen. Later las ik dat zij sommige scenes van het verhaal had geschreven naar aanleiding van een droom die zij had gehad. En dat zij haar “Daigho” niet zomaar door een uitgeverij wilde laten uitgeven. Pas toen uitgeverij Hamley aanklopte had zij daar een goed gevoel bij. Grappig dat het symbool van deze uitgeverij zo passend is bij de fantasystijl van het verhaal over Daigho.

Het verhaal heeft alle elementen in zich om een sprookje te zijn met de sprookjesachtige wezens, feeën, tovenarij en duisternis, maar is zeker geen verhaaltje om voor het slapen voor te lezen. Er vinden bloederige vechtpartijen plaats, er wordt gemoord en ook zijn er aanrandingen en verkrachtingen. Hoewel het verhaal wel een bepaalde voorspelbaarheid heeft, denk ik dat het een geweldige serie voor bijvoorbeeld Netflix zou kunnen zijn. Het lijkt mij in ieder geval spectaculair om het beeld dat ik van Ayra, de Guhlrid, Alma en natuurlijk Daigho in mijn hoofd heb, in het echt te zien.
Fijn dat ik deze kans heb gehad om Daigho te mogen lezen. Het verbreedt mijn leeswereld weer wat meer!

Mijn naam is Nathaniël en ik ben 17 jaar. Een boekenworm ben ik altijd al geweest. Ik kon dan ook niet wachten om eindelijk naar groep 3 te gaan en écht te leren lezen. Een goed boek lezen is net als een lekkere pizza of pasta: leesvoer. Doordat ik als recensent bij de Leesfabriek ben betrokken, heb ik de laatste tijd heel veel verschillende verhaalstijlen mogen lezen. En daardoor is mijn interessegebied ook veel groter geworden, maar echt spannende thrillers dat vind ik toch wel het fijnste om te lezen. Behalve “gewone” boeken ben ik een grote fan van de stripboeken van de Legendariërs. Ze bevatten mooie tekeningen en leuke woordgrappen! Ook kan ik genieten van een game op de computer.

Daigho / Latoya Morris / Uitgevery Hamley books / 2021 / 552 blz. / ISBN 9789463 967594

Gastblogger: op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.

No Comments

Post a Comment