Het hoofdpersonage Tess en haar vader komen terecht in een traumatische gebeurtenis. Helemaal in shock komt Tess in een overlevingsmodus die haar naar het vakantiehuis van haar ouders brengt. Eens daar dringt langzaamaan door wat de afgelopen gebeurtenissen betekenen voor Tess en de consequenties ervan. Het is chaos in haar hoofd, ze rouwt om haar vader, slaagt er niet in om dagdagelijkse klusjes te klaren en is paranoïde.

De schrijfstijl van Beatrijs Peeters is op zijn minst uitzonderlijk te noemen. Zelden las ik een boek dat me zo in de greep hield als dit verhaal. Dat heeft met een paar dingen te maken:

Peeters schrijft afwisselend in de ik-vorm en in de je-vorm (1^e en 2^e persoon enkelvoud). Ik heb nog niet veel verhalen gelezen vanuit de je-vorm, en hier moest ik best wel aan wennen. Het verhaal komt op die manier echt helemaal anders bij je binnen. Het zorgt er ook voor dat er een afstand ontstaat tussen de protagonist en de gebeurtenissen, ze zijn immers nog te vers om al ten volle te beleven voor Tess.
Voor mij bleef het lang geheim of het hoofdpersonage een jongen of een meisje was. Ik weet niet of Peeters dit bewust heeft gedaan, maar pas toen Tess’ naam voor het eerst verscheen (best wel al een eind in het verhaal) had ik er een idee van. Het zet me aan het denken hoe makkelijk het is om een non-binair personage te creëren, maar ook hoeveel belang ik er blijkbaar toch aan hechtte om te weten wat het geslacht van de hoofdpersoon was.

Het verhaal is zo opgebouwd dat je helemaal niet weet wat er gebeurd is. Als lezer word je meteen in de chaos van Tess’ hoofd gedropt, midden in het verhaal. Zonder introductie, zonder verdere informatie. Tess is duidelijk op de vlucht voor iets, maar het komt pas druppeltje per druppeltje binnen via flashbacks wat er nu juist gebeurd is. Deze manier van schrijven is natuurlijk niets nieuws, veel thrillers en misdaadromans zijn op die manier opgebouwd. Een goede manier om de spanning in het verhaal te krijgen (en te houden). Hier echter bestaat bijna het volledige boek uit de gedachtenslierten, herinneringen, emoties en ideeën van Tess en enkele handelingen die ze (alleen) doet. Er komen bijna geen interacties met andere karakters voor, behalve dan in de flashbacks.
De schrijfster is er ook goed in geslaagd om de relaties tussen Tess en haar ouders duidelijk te maken. Tess heeft een duidelijke voorkeur voor haar papa. Over hem heeft ze bijna enkel goede herinneringen: hij is vriendelijk, gebruikt veel humor, hij bemiddelt tussen Tess en haar moeder, hij speelt mooie muziek… Terwijl we over de mama van Tess vooral veel te weten komen met een negatieve connotatie: Tess kon in mama’s ogen nooit iets goed doen, steeds kibbelen en terecht wijzen…

In het vakantiehuis ziet en hoort Tess allerlei vreemde dingen. Dit doet haar wat paranoïde overkomen: ze is angstig, op de vlucht, verward en eenzaam. Ze heeft constant het gevoel dat anderen haar in het oog houden, de minste bewegingen doen haar in alarmmodus gaan, de simpelste handelingen lukken niet… De auteur kon dit zo goed in beeld brengen dat ik net als Tess erg op mijn hoede begon te zijn. Het was heel levendig gebracht via een flitsende, snelle schrijfstijl. Op die manier leest het verhaal ook heel vlot.

Beatrijs Peeters laat naast het verhaal van Tess ook nog een twee verhaallijn even passeren, een gewaagde keuze, maar voor mij minder geslaagd. Dit is voor mij eigenlijk overbodig.

Puin is een flitsende psychologische thriller die me in positieve zin verraste omwille van verschillende toegepaste stijlfiguren. Bovendien weet de auteur perfect de fysieke, mentale en emotionele impact ven de ingrijpende en brandend actuele gebeurtenissen weer te geven. Petje af voor deze uitdagende keuzes van Beatrijs Peeters. Ongetwijfeld een vrouw met veel talent.

Puin / Beatrijs Peeters / De Eenhoorn / 2020 / 114 blz. / ISBN 9789462914933

Anna: Ik woon en werk in Lokeren als zelfstandig pediatrisch kinesitherapeute. Alhoewel ik een trage lezer of ‘slowreader’ ben, heb ik wel altijd een boek bij me. Wat ik zo leuk vind aan lezen is dat je echt kan meeleven in de nieuwe wereld waarin je terecht komt en alles van de dagelijkse sleur even aan de kant laat liggen. Samen met De Leesfabriek heb ik al heel wat nieuwe boeken en schrijvers leren kennen!