In Waar is Bernadette? gaat Bee op zoek naar haar moeder Bernadette Fox. Bernadette is een architecte die, nadat ze twee speciale bouwwerken gemaakt heeft met haar man Elgie Branch verhuist naar Seattle. Daar kopen ze een huis in zeer slechte staat, maar Bernadette is van plan het helemaal te renoveren. Toch komt daar niets van terecht. Na enkele miskramen is ze eindelijk zwanger. Dochter Bee wordt geboren met hartproblemen. Wanneer na enkele jaren de hartproblemen van Bee verbeterd zijn,...

“Wat vond je van Yann Martel’s Life of Pi (2001)?” Een makkelijke vraag, met een heel moeilijk antwoord. Geïnspireerd door de sprookjesachtige beelden uit de trailer voor de verfilming, besloot ik het boek te gaan lezen. Het verwachtte mythische verhaal bleek tot mijn teleurstelling onder een dikke laag religieuze overpeinzingen verstopt te zitten en tot mijn frustratie trok Martel aan het einde van het boek zijn sprookje ook nog eens in twijfel. Life of Pi is het verhaal van Piscine Molitor...

Een verhaal over verdriet, afscheid, pijn, angst, onbegrip en afsluiting; dat is dit boek. En dat alles zonder heel zwaar en verdrietig te worden. Dit boek is een kruispunt van het leven van veel personages. Op de achterkant worden er drie genoemd, maar het zijn er veel meer. Zij komen elkaar tegen, vluchtig of voor langere tijd; voegen iets toe aan elkaars leven; veranderen iets en vertrekken ook weer, of niet. Wat al deze levens met elkaar gemeen hebben, is...

Na het lezen van dit boek kijk je in het vervolg totaal anders naar bronzen beelden. Hoe dat komt? De hoofdpersoon in Joy (2012) is een mooi meisje en eigenzinnige puber. Joy gaat in Brussel werken als levend standbeeld. Al staande op de Grote Markt komt ze in aanraking met een amateur beeldhouwer die een fascinatie heeft voor beelden en wil weten wat beelden denken. Om dit doel te bereiken is hij op zoek naar de ideale vrouw, of beter...

Het debuut van Hannah van Wieringen is zeker opvallend. Noem het absoluut geen gewoon boek of mozaïekroman, waarvan de personages verbonden zijn, want dat is net niet het geval. Per hoofdstuk schetst de auteur het leven van stuk voor stuk andere mensen, maar die, ondanks hun verschillen, toch best wel op elkaar lijken. Ze zoomt in op de slagersdochter van de kroegbaas die droomt, de postbode die de brieven opent en zelf leest, vissers die op beter weer wachten, een...

Hoeveel regen van Jon Bauer, is een roman over een 8-jarig jongetje die zijn ouders moet delen met pleegkinderen, tot hij daar op een dag een einde aan maakt. Het verhaal wordt verteld door een 8 jaar oude jongen, zijn naam blijft onbekend. Hij is het enige kind van zijn ouders, maar hij vindt alsnog dat hij te weinig aandacht krijg. Dit komt doordat zijn ouders, en dan vooral zijn moeder, er steeds nieuwe pleegkinderen op na willen houden. Om de...

Met één woord is hij te omschrijven, deze verhalenbundel. Absurd. Ik ben een groot fan van de boeken van Ammaniti, dus ik was erg benieuwd naar zijn nieuwe verhalenbundel. Nu ik hem uit heb ben ik niet zozeer positief of negatief, ik ben meer enorm verrast. De verhalen in deze bundel zijn heel anders dan de eerdere boeken die ik van hem gelezen heb. Romantische verhalen worden afgewisseld door verhalen over lichamen die uit elkaar spatten, gestoorde kleinzonen, bizarre videotheken,...

Maaike en Tina bespreken De donkere kamer van Damokles (1958) van W.F. Hermans. Dit boek is verschenen ter gelegenheid van de actie Nederland Leest in 2012. Voor de lezers die het boek nog niet kennen, hieronder nog even een heel beknopte samenvatting: Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakt Henri Osewoudt, de zoon van een sigarenboer en een psychisch gestoorde moeder, betrokken bij allerlei verzetsactiviteiten. Dit allemaal dankzij zijn ‘dubbelganger’ Dorbeck, die hij aan het begin van de oorlog bij toeval leert kennen....

Dit boek is geniaal, en een beetje eng. Maar het is het eerste boek dat ik lees dat op die manier is opgebouwd, op die manier werkt. En het enge is, dat het lijkt op mijn kijk op de wereld en hoe ik werk. Ik denk vaak bij boeken ‘ik heb echt wel genoeg fantasie om me een stoel in te beelden, die beschrijving was overbodig.’ Maar alles wat Palmen beschrijft, merk ik ook werkelijk op in het echt. Dus...

Goldschmidt schreef dit boek vanuit een fascinatie. Een fascinatie voor de broers de Paauw, die samen de directie van de hormoonfabriek vormden en allebei totaal verschillend waren. De één vertegenwoordigt het goede, de andere het kwade. Aron is traag terwijl Motke altijd snel is, Aron heeft een sterke moraal, terwijl Motke overleven belangrijker vindt, Aron is altijd een verliezer geweest terwijl Motke altijd wint, Aron kan het respect van zijn vader maar niet krijgen terwijl Motke duidelijk zijn oogappel was,...