Het boek De Middlesteins draait om de vraag wie er schuldig is aan Edie’s overgewicht. Edie lijdt al haar hele leven aan eetziekte, maar als haar man Richard besluit van haar te scheiden wordt de hele familie wakker geschud. Hun dochter Robin en hun schoondochter Rachelle vinden dat Richard zijn vrouw verraadt, terwijl zoon Benny er zo min mogelijk problemen van wil maken. Ondertussen gaat Edie alleen nog maar meer eten en is Rachelle vastbesloten om haar schoonmoeder te redden. Door...

‘Hygiëne vind ik totaal onbelangrijk.’ Er bestaat geen betere zin om het boek, Vochtige Streken van de Duitse Charlotte Roche, te omschrijven. De onbelangrijkheid van hygiëne staat centraal in het boek en dat wordt door de hoofdpersoon Helen in geuren en kleuren duidelijk gemaakt. De achttienjarige Helen is een bijzonder meisje dat geobsedeerd is door het menselijk lichaam en alle bijbehorende lichaamssappen en afscheidingen. Helen neemt geen blad voor haar mond als het gaat om haar hygiëne en haar seksuele activiteiten,...

Elke dichter heeft een andere manier van schrijven en geeft op zijn of haar manier een verhaal weer. Het is dus logisch dat de meningen over één gedicht enorm kunnen verschillen van elkaar. Maar ik ben er best wel zeker van dat de meningen over sommige gedichten van Annemieke Gerrist allemaal hetzelfde zijn. Gerrist bewijst met deze bundel dat ze weet wat dichten is. Gerrist heeft haar bundel opgebouwd zoals het hoort. Het gedicht op de eerste bladzijde is meteen een...

Maak kennis met Vanessa ‘Michael’ Munroe. Munroe handelt in uiterst exclusieve informatie. Ze werkt voor bedrijven, staatshoofden, privépersonen – kortom iedereen die haar unieke expertise kan betalen en gebruiken. Op een dag neemt de rijke oliemiljardair Richard Burbank contact met haar op. Vier jaar geleden verdween zijn dochter Emily. Na tal van vruchteloze zoektochten pleegde zijn vrouw Elizabeth zelfmoord. Munroe is Burbanks laatste hoop. Als zij Emily niet kan vinden, dan kan niemand dat. De oliemiljardair stelt een aantal voorwaarden...

Joshua Lohman heeft iets verschrikkelijks overleefd, iets waarvoor hij zelf verantwoordelijk is geweest. Als gevolg daarvan besluit hij te vertrekken. Om weg te komen van zijn schuldgevoel, de blikken van anderen, om zichzelf te straffen - hij vertrekt naar het Deense eiland Lundines. En hij zal daar blijven, ook nadat de laatste veerboot vertrekt samen met alle bewoners, dat is tenminste de bedoeling. Al snel blijkt dat hij niet de enige is met dit idee. Er zijn bewoners die achtergebleven...

Als schrijver moet je debuut héél goed zijn om door te breken. Je laat een handtekening achter of je wordt eigenlijk meteen weer vergeten. Het debuut van Van Stralen was helaas niet zoals hij wellicht had gehoopt; het was een tegenvaller. Het is 1998, Karlsruhe. Douwe werkt bij Tankstelle, een tankstation waar een zakcentje verdiend. Daar raakt hij bevriend met Mehmet en Toni. Via Toni komt hij in contact met VOWA; een geheime smokkelorganisatie. Douwe maakt, samen met Mehmet, kennis met...

Studeren, de leukste tijd van je leven? Niet als je aan Cia's universiteit studeert. In deel een slaagde Cia voor de Test. Nu studeert ze aan de universiteit. Alleen is hier uiteraard niets helemaal wat het lijkt, zoals de herplaatsing van studenten die niet de resultaten halen waar de universiteit op hoopt. Cia lijkt de enige te zijn die merkt dat er dingen niet kloppen. Haar medestudenten lijken alles wat er gedurende de Test gebeurd is volledig vergeten te zijn...

Mijn kit heeft Down is een heel mooi boek over een bijzonder meisje en haar familie. Het boek is geschreven door de moeder van Kit, haar naam is Maaike Vogelpoel. Je leest het verhaal als het ware vanuit haar ogen mee. In alle openheid en zonder omwegen vertelt zij over haar dochter. Haar dochter is anders; ze heeft het Down-syndroom. De eerste periode ligt Kit een lange tijd in het ziekenhuis en krijgt meerdere operaties, terwijl Maaike en haar man in...

‘Lolita, licht van mijn leven, vuur van mijn lendenen.’ Ik moet een jaar of vijftien geweest zijn, de eerste keer dat ik het boek van mijn vaders boekenplank haalde. Ik kwam niet verder dan de eerste twaalf pagina’s – saai, langdradig en vooral onbegrijpelijk. Een jaar lang bleef het boek mij daarna aanstaren vanaf die boekenplank, totdat ik hem wederom in mijn handen nam. En dat is geen verkeerde keuze geweest. Nu, vijf jaar later, heb ik Lolita herlezen. Waar...