Toen ik vanmorgen mijn bed uitdreef, in een slaapkamer waar het om half acht al 23 graden was, vroeg ik me even af: is het al 2015. Na een snelle check of de koelkast, mijn laptop en mijn föhn het nog deden, bleek het gelukkig nog gewoon 2011 te zijn. Nergens een CO2 kaart te bekennen. Opgelucht haalde ik adem. Ik had mezelf niet het verhaal van Laura ingelezen en was dus niet in het Londen van 2015 beland. Het...