‘Zijn honger was niet gestild. Zijn dorst niet gelaafd. De obsessie was een verslaving geworden. De terugslag kwam, altijd. En elke keer heviger. Het maakte hem opstandig. Het roofdier in hem schreef een nieuw scenario uit. Veel eisen zou hij niet stellen aan de hoofdrolspeelster. Als ze maar mooi was en hem zou vergezellen in de schaarse momenten dat hij echt gelukkig kon zijn. Als ze maar wilde sterven in zijn armen, smekend om haar te sparen...