Eerst een huis, bij Cathelijn Schilder, gaat over Marijn. Marijn is een studente aan de kunstacademie en ze werkt met bejaarden. Naar de lessen gaat ze niet en ze loopt alleen maar rondjes met bejaarden. De Amsterdamse grond waarover ze loopt, zakt langzaam weg door het aanleggen van de Noord-Zuid lijn. De stad is niet het enige punt van chaos, ook Marijn’s leven is behoorlijk chaotisch. Ze woont in een kamertje ver weg van het centrum en na de dood...

Vierenhalf sterren op Goodreads, vierenhalf sterren op Bol.com, lovende woorden bij De Wereld Draait Door en ga zo maar door. Alles dik verdiend door Amity Gaige die met Schroder een bijzonder verhaal op een indrukwekkende manier opgeschreven heeft. Doordat hij zich niet geaccepteerd voelt als Duitser besluit Eric Schroder zich bij een zomerkamp in te schrijven als Eric Kennedy – niet wetend dat dit later volledig verkeerd uit zal pakken. Schroders persoonlijkheid verandert hij tegelijk met zijn naam en hij leeft...

Een boek waar je een beetje naar van wordt, waar je over moet blijven nadenken, maar waar je ook gelukkig van wordt door de ingewikkelde schrijfstijl en bijzondere manier van zinnen vormen. Naar de overkant van de nacht is voor mij eigenlijk precies dat. De eerste keer dat ik het boek zag, was tijdens 'De avond van het boek' waar leraren Nederlands hun favoriete moderne roman kozen die op de leeslijst moest. Daarna zei mijn vriendin dat ze hem wilde lezen....

Eenmaal begonnen met dit verhaal, kwam Cameron, de hoofdpersoon me erg bekend voor. Ook zijn broers en de wijk waarin ze woonden, liet een aantal bellen rinkelen. Kende ik Cameron niet al? Even snel via internet het werk van Zusak opgeroepen en inderdaad de familie Wolfe zijn oude bekenden uit De underdog en De vechter. In dit nieuwe verhaal is de hoofdrol weggelegd voor Cameron. Hij kijkt op tegen zijn broer Rube, die moeiteloos het ene na het andere leuke meisje...