"Op een dag besloot een man om op een zuil te gaan zitten en er niet meer af te komen totdat hij zijn leven had overdacht. […] Swintharik hoopte dat de standvastigheid van de zuil zich langzaamaan zou voortzetten in zijn lichaam en geest.” Dit blijkt echter niet het geval, want Swintharik keert nog iedere avond terug naar Damascus om zich een stuk in de kraag te drinken. In dronken toestand schept Swintharik erover op dat hij de moordenaar is...