Het was laat in de namiddag. Het landschap strekte zich glooiend langs beide zijden van de weg uit, er was niet veel verkeer. Tabby neuriede mee met liedjes die ze kende; ik volgde de horizon met mijn ogen, tot ik plots versteende. Van binnenuit. Ik herkende het meteen. Ondanks het feit dat de presentator Frans gewauwel over de intro smeerde. Zonder enige waarschuwing werd het lied de ether in gestuurd, losgelaten in mijn oren waar de muziek meedogenloos alle herinneringen lospeuterde...

Leo is op de terugweg naar de camping als in de bergen het onweer losbarst. Hij neemt een shortcut om sneller bij de camping te zijn, maar stort onverwachts naar beneden, een diepe grot in. Daar lig je dan op de bodem met een gebroken enkel, zonder eten of drinken en met een mobieltje dat alleen geen bereik weergeeft. Leo staart omhoog naar de lucht en schreeuwt zich schor in de hoop dat iemand hem zal horen. Wanneer dat geen...

In ‘De woorden van zijn vingers’ laat Marian De Smet de boeiende relatie zien tussen een dove jongen en een meisje dat wel kan horen. Een relatie die niet altijd van een leien dakje loopt, een relatie met vallen en opstaan. Want doof zijn kan de liefde vervelend in de weg zitten. Dit is een realistisch en ontroerend boek, zo mooi dat ik in anderhalve week tijd dit boek twee keer heb gelezen. De eerste keer bijna in één adem....