Sommige boeken blijven in je hoofd rondspoken, zelfs al liggen ze een tijdje te wachten voordat je ze weer oppakt. Het duurde lang voordat ik dit boek op mijn gelezen lijstje kon zetten, maar dat lag meer aan mij dan aan De truc. Ik had weinig leestijd en Bergmanns verhaal verdient je volle aandacht en houdt deze ook vast. Ondanks lange pauzes tussen de verschillende leesmomenten, kostte het weinig moeite om me weer in de wereld van de interessante personages...
De zeventienjarige Katie gaat bijna naar haar examenjaar, maar het ziet er naar uit dat ze dat laatste jaar moet doorstaan zonder haar beste vriendin, Esmé. Na een pijnlijk misverstand tussen de vriendinnen, lijkt het erop alsof Esmé iedereen tegen Katie op heeft gestookt. Katies moeder heeft het al druk genoeg met haar werk en als alleenstaande moeder. Daarbovenop is Katies broertje, Chris, niet het makkelijkste kind. Plots belandt haar vergeten en ooit heel mooie grootmoeder Mary midden in Katies...
Afgaande op de tekst op de achterflap en de friet en milkshakes op de omslag, zou je kunnen denken dat dit boek alleen om eten en overgewicht draait. Dat was mijn eerste impressie: een triest boek over Edie Middlestein die haar eigen eetgedrag niet onder controle heeft en haar hele familie daarin meesleept. Maar, niets is minder waar. Het boek gaat over veel meer dan dat. Het is vanaf bladzijde één duidelijk dat Edies overgewicht en gezondheidstoestand niet het belangrijkste...
Verhalen over kinderen die door hun eigen ouders ontvoerd worden, zijn vaak heel dramatisch. Vaak liggen de ouders in scheiding en proberen in een wanhoopspoging hun kinderen bij zich te houden. Met een slechte afloop tot gevolg. Snoepreis van Victor Meijer is ook een verhaal over een jongen die door zijn moeder meegenomen wordt naar Spanje om te ontsnappen aan zijn vader. Maar toch is dit een heel ander verhaal dan al die andere boeken: het is namelijk helemaal niet...
Ling en Joyce werden twee maanden geschorst, Bas kreeg een strafvermindering...
‘Eén kind zal mij heel veel verdriet doen’ ‘De grotemensenwereld sijpelde maar mondjesmaat haar leven binnen.’ Welkom in het leven van Berre, of Elke, hoe je het maar wilt zien. Berre gaat weg. Weg van haar labiele, wispelturige en zweverige moeder. Weg van haar moeders nieuwe vriend, die haar moeder ineens wèl aan het lachen krijgt, iets wat Berre blijkbaar niet kan. Weg van de moestuin, de biologische chips en de geestenverdrijvers. Ze heeft haar laatste examen gemaakt en vlucht naar...
Berre vertrekt al begin zomervakantie op kot. Ze houdt het thuis geen seconde langer uit. Ze wil weg. Weg van haar verleden. Eens ze op kot aankomt proeft ze voorzichtig van het gevoel van vrijheid. Ze laat het langzaam door haar lichaam tintelen en wacht vol spanning af wat het met haar zal doen. Ze gaat op zoek naar wat ze graag eet, (er is nu niemand meer om te zeggen dat ze alleen maar bioproducten mag eten) op zoek...
