Het debuut van Hannah van Wieringen is zeker opvallend. Noem het absoluut geen gewoon boek of mozaïekroman, waarvan de personages verbonden zijn, want dat is net niet het geval. Per hoofdstuk schetst de auteur het leven van stuk voor stuk andere mensen, maar die, ondanks hun verschillen, toch best wel op elkaar lijken. Ze zoomt in op de slagersdochter van de kroegbaas die droomt, de postbode die de brieven opent en zelf leest, vissers die op beter weer wachten, een...